خواجه عبدالله انصاری در صد میدان:
قوله تعالی: «و ما یتذكر الا من ینیب». انابت چیست؟ باز گشتن بهمه از چیز. انابت سه قسم است: اول انابت انبیاء صلوات‌اللّه علیهم كه بهمگی بازگشتند، كه كس را جز ازیشان طاقت آن نیست. ابراهیم ﷷ را گفت: «لأواه منیب». داود ﷷ را گفت: «خر راكعا و اناب». شیعب را گفت: «توكلت و اله أنیب» مصطفی ﷺ را گفت: «و اتبع سبیل من أناب الی». دیگر انابت توحیدست كه دشمنان را بازخواند: «و انیبوا الی ربكم»، «منیبین الیه و اتقوه». سیم انابت عارفانست بازگشتن در حال با وی: «وأنابوا الی اللّه». اما انابت پیغمبران سه چیزست، ترسگاری با بشارت آزادی، و خدمت و استكانت با شرف پیغمبری، و بار بلا كشیدن با دلهای پر شادی. و انابت توحید را سه نشانست: اقرار و اخلاص و بینایی ویرا پذیرفتن، دیگر فرمان ویرا گردن نهادن، سیم نهی ویرا حرمت داشتن. و انابت عارفانرا سه نشانست: یكی از معصیت دور بودن، دیگر از طاعت خجل بودن، سیم در خلوت با حق انس داشتن.
