تاج العارفین و سلطان المحققین
ابو القاسم ابن محمد الجنید بغدادی
Abu al Qasim ibn Muhammad Junaid al-Baghdadi
(۲۱۵ – ۲۹۸ ﻫ.ق. / ۸۳۰ – ۹۱۰ م.)
(قدس الله سرّه)
گفته است:
اَلصُّوفِی کَالأرضِ، یُطرَحُ عَلیها کُلُّ قبیح
وَلا یُخرَجُ مِنها الّا کُلُّ مَلیحٍ
«صوفی» چون زمین باشد، که پلیدی دریافت می کند،
و پاکی باز می دهد.
A Sufi is like the Earth, all it receives is Filth,
But all it Gives is only Beauty & Purity.
قشیری، رساله قشیریه
در باب « تصوف » می گوید:
آنان مردمانی هستند که خدا را بر هر چیز دیگری برگزیده
و خدای متعال نیز آنان را بر همه چیز برگزیده است.
نشان زندگانی کردن با خود به عقل سه چیز است:
۱. قدر خود بدانستن
۲. اندازۀ کار خود دیدن
۳. در خیر خویش بکوشیدن
گفته است:
صفت « صوفی » آن است که:
چون نیابد آرامیده باشد، و
چون بیابد ببخشد و ایثار کند
حق سبحانه و تعالی همه جا حاضر است، و در همه حال به ظاهر و باطن همه ناظر. زهی خسارت، که تو دیده از لقای او برداشته، سوی دیگر نگری، و طریق رضای او بگذاشته، راه دیگری سپری.
