تاج العارفین و سلطان المحققین
ابو القاسم ابن محمد الجنید بغدادی
Abu al Qasim ibn Muhammad Junaid al-Baghdadi
(۲۱۵ – ۲۹۸ ﻫ.ق. / ۸۳۰ – ۹۱۰ م.)
(قدس الله سرّه)
گفته است:
اَلصُّوفِی کَالأرضِ، یُطرَحُ عَلیها کُلُّ قبیح
وَلا یُخرَجُ مِنها الّا کُلُّ مَلیحٍ
«صوفی» چون زمین باشد، که پلیدی دریافت می کند،
و پاکی باز می دهد.
A Sufi is like the Earth, all it receives is Filth,
But all it Gives is only Beauty & Purity.
قشیری، رساله قشیریه
« توبه مطیع از بسیار دیدن طاعت است »
و بسیار دیدن طاعت را ۳ نشان است
۱. خود را به کردار خود ناجی دیدن
۲. مقصر آن را به چشم خاری نگریستن
۳. عیب کردار خود باز ناجستن
مولانا نورالدین عبدالرحمن جامی
(۸۱۷ – ۸۹۸ هجری قمری)
حضرت بی چون که تو را نعمت هستی داده است، در درون تو جز یک دل ننهاده است، تا در محبت او یک روی باشی و یک دل، و از غیر او مُعرض و بر او مقبل،
نه آنکه یک دل را به صد پاره کنی،
و هر پاره ای را در پی مقصدی آواره.
گفته است: « صوفی » آنست که:
خود را از جمله تیرگیها و تاریکیها پاک کند،
و از فکرت صافی اندرون خود را پر کند، و از خلق بگریزد، و در حضرت عزّت آویزد، و در پیش نظر او زر و سیم و کلوخ و سنگ یکسان باشد.
