سهل بن عبدالله

از سهل پرسیدند که نشان بدبختی چیست؟

گفت: آنست که تو را علم دهد و توفیق عمل ندهد،

و عمل دهد و اخلاص ندهد، که عمل کنی بیکار کنی،

و یافت و صحبت دهد با نیکان و تو را قبول دل ندهد.

علم به معرفت ثابت گردد و عقل به علم ثابت گردد

و باز معرفت به ذات خویش ثابت گردد.

المعرفة هی المعرفة بالجهل

معرفت آن است که به جهل خود عارف شوی.
Gnosis is the gnosis of (your) Ignorance

خدای تعالی نیکان را قوّت بر طاعت نه به جبر داد،
به درستی که قوت ایشان به یقین داد.

گفته است: « صوفی » آنست که:

خود را از جمله تیرگیها و تاریکیها پاک کند،
و از فکرت صافی اندرون خود را پر کند، و از خلق بگریزد، و در حضرت عزّت آویزد، و در پیش نظر او زر و سیم و کلوخ و سنگ یکسان باشد.